Bazen öyle gelirki o yoğun duyguyu içimizde daha fazla barındırmak istemeyiz. Özellikle o kişiye karşı değil, sadece o hissiyatın kendisini istemeyiz bünyemizde. Ne sevmeyi ne de sevilmeyi. Nötr kalmak isteriz bir süre, saflığımızı, doğallığımızı anımsamak için.
Belki fazla geliyordur, belki yetersiz...Belki kendimizi layık görmüyor, belki değerimizin anlaşılmadığını düşünüyoruzdur... Ne olursa olsun, çoğunlukla istememizin tek bir nedeni vardır; o da zaaf! Çünkü aşıkken irademiz zayıflar, subjektif kalırız, çoğu zaman mantıklı kararlar alamayız ve bu durumdan kurtulmak, gene kendimiz, gene eski biz olmak isteriz.
İşte benim de böyle olduğum bir dönemde bu duygularımı dışa vurmak adına oluşturduğum bir çalışma aşağıdaki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder